pobratymiec

pobratymiec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. członek tej samej grupy etnicznej

(1.2) dobry przyjaciel

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pobratymiec	pobratymcy
dopełniacz	pobratymca	pobratymców
celownik	pobratymcowi	pobratymcom
biernik	pobratymca	pobratymców
narzędnik	pobratymcem	pobratymcami
miejscownik	pobratymcu	pobratymcach
wołacz	pobratymcu / pobratymcze	pobratymcy
depr. M. i W. lm: (te) pobratymce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) krajan, pobratymca, rodak

(1.2) druh, przyjaciel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pobratym mos, pobratymca mos, pobratymstwo n, braciszek mos, brat mos, bratek mos/mrz

przym. pobratymczy

przysł. pobratymczo

czas. bratać

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *pobratiti → zbratać

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.2) побратим m

źródła: