pobóść

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pobóść (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) o zwierzęciu: kilkukrotnie uderzyć rogami

czasownik zwrotny dokonany pobóść się (ndk. brak)

(2.1) o zwierzętach: kilkukrotnie uderzyć siebie nawzajem rogami
odmiana:
(1.1) koniugacja XI
(2.1) koniugacja XI
przykłady:
(1.1) Ogień w drewutni szczęśliwie w porę ugaszono, natomiast koza pobodła mnie dotkliwie, co matka uznała za usprawiedliwione[1].
(2.1) Mierzyli się wzrokiem, a brody sterczały i mieli wygląd kozłów, które się za chwilę pobodą[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. po- + bóść
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ryszard Sługocki, Na przekór i na bakier, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Bogdan Wojdowski, Chleb rzucony umarłym, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.