placebo

placebo (język polski)

wymowa:

IPA: [plaˈʦ̑ɛbɔ], AS: [placebo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) farm. substancja lub działanie (np. zabieg chirurgiczny) obojętne, które nie mają wpływu na stan zdrowia pacjenta, podawane choremu jako terapia; zob. też placebo w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	placebo	placebo
dopełniacz	placebo	placebo
celownik	placebo	placebo
biernik	placebo	placebo
narzędnik	placebo	placebo
miejscownik	placebo	placebo
wołacz	placebo	placebo

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nocebo n

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) placebo
• arabski: (1.1) غفل m
• baskijski: (1.1) plazebo
• hiszpański: (1.1) placebo m
• niemiecki: (1.1) Placebo n

źródła:

placebo (język angielski)

wymowa:

amer. IPA: /pləˈsijbow/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) farm. placebo

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

placebo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [pla.ˈθe.βo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) farm. placebo

odmiana:

(1.1) lm placebos

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

efecto placebo → efekt placebo

etymologia:

łac. placebo, 1. os. lp przysz. od czasownika placēre

uwagi:

źródła: