piroman

piroman (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲiˈrɔ̃mãn], AS: [pʹirõmãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. ktoś dotknięty piromanią

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piroman	piromani
dopełniacz	piromana	piromanów
celownik	piromanowi	piromanom
biernik	piromana	piromanów
narzędnik	piromanem	piromanami
miejscownik	piromanie	piromanach
wołacz	piromanie	piromani

przykłady:

(1.1) Jakiś piroman znów podpalił stóg siana we wsi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) podpalacz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dewiant

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piromania ż

forma żeńska piromanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pyromaniac
• arabski: (1.1) مشعل m
• baskijski: (1.1) piromano
• bułgarski: (1.1) пироман m
• hiszpański: (1.1) pirómano m
• interlingua: (1.1) pyromano
• nowogrecki: (1.1) πυρομανής m
• portugalski: (1.1) pirómano m, piromaníaco m
• rosyjski: (1.1) пирома́н m
• słowacki: (1.1) pyroman m, pyromaniak m
• słoweński: (1.1) piroman m
• włoski: (1.1) piromane m

źródła:

piroman (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) piroman

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piromanija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: