dewiant
dewiant (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) zboczeniec
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dewiant dewianci dopełniacz dewianta dewiantów celownik dewiantowi dewiantom biernik dewianta dewiantów narzędnik dewiantem dewiantami miejscownik dewiancie dewiantach wołacz dewiancie dewianci depr. M. i W. lm: (te) dewianty[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wykolejeniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zboczeniec
- źródła:
- ↑ Hasło „dewiant” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.