pięciolecie

pięciolecie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlɛʨ̑ɛ], AS: [pʹi ̯ė̃ńćoleće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) okres pięciu lat

(1.2) piąta rocznica czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięciolecie	pięciolecia
dopełniacz	pięciolecia	pięcioleci
celownik	pięcioleciu	pięcioleciom
biernik	pięciolecie	pięciolecia
narzędnik	pięcioleciem	pięcioleciami
miejscownik	pięcioleciu	pięcioleciach
wołacz	pięciolecie	pięciolecia

przykłady:

(1.1) W minionym pięcioleciu byłem tylko raz na wakacjach.

(1.2) Firma wujka Franka obchodzi właśnie pięciolecie istnienia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pięciolatka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pięciolatek m, pięciolatka ż

przym. pięcioletni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) five years; (1.2) fifth anniversary
• baskijski: (1.1) bosturteko
• białoruski: (1.1) пяцігоддзе n; (1.2) пяцігоддзе n
• esperanto: (1.1) jarkvino
• hiszpański: (1.1) lustro m, quinquenio
• nowogrecki: (1.1) πενταετία ż
• rosyjski: (1.1) пятилетие n; (1.2) пятилетие n
• słowacki: (1.1) päťročie n
• ukraiński: (1.1) п'ятиріччя n; (1.2) п'ятиріччя n

źródła: