pecora

pecora (język włoski)

pecora (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈpɛ.ko.ra/, ^ⓘ

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. owca

(1.2) kulin. baranina

(1.3) przen. zwierzę potulne jak baranek

(1.4) przen. strachajło, trusia, tchórz

(1.5) przen. osoba potulna jak baranek

(1.6) rel. owieczka, wierny

odmiana:

(1.1-6) lp pecora; lm pecore

przykłady:

(1.3) Non aver paura di quel cane, è una pecora! → Nie bój się tamtego psa, on jest potulny jak baranek!

składnia:

kolokacje:

(1.1) un branco di pecore → stado owiec • pascolare le pecore → paść owce • carne di pecora → baranina • latte di pecora → mleko owcze

(1.2) un arrosto di pecora → pieczeń z baraniny

synonimy:

(1.4) cacasotto, calabrache, codardo, coniglio, fifone, pauroso, pavido, pusillanime, vigliacco, vile

(1.5) conformista, pecorone

(1.6) fedele

antonimy:

(1.4) ardimentoso, audace, coraggioso, impavido, leone, temerario

(1.5) anticonformista, ribelle

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pecoraggine ż, pecoraio m, pecorame m, pecoreccio m, pecorella ż, pecorile m, pecorino m, pecorismo m, pecoro m, pecorone m, pecorume m

przym. pecoreccio, pecoresco, pecorile, pecorino, pecoroso

przysł. pecorescamente

związki frazeologiczne:

(1.1) pecora nera → czarna owca • (przysłowia) chi pecora si fa, il lupo se la mangia → na pochyłe drzewo wszystkie kozy skaczą • una pecora marcia ne guasta un branco → jedna owca parszywa całe stado zarazi

etymologia:

łac. pecora < łac. pecus, pecoris

uwagi:

źródła: