ornamencik

ornamencik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od ornament

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ornamencik	ornamenciki
dopełniacz	ornamenciku	ornamencików
celownik	ornamencikowi	ornamencikom
biernik	ornamencik	ornamenciki
narzędnik	ornamencikiem	ornamencikami
miejscownik	ornamenciku	ornamencikach
wołacz	ornamenciku	ornamenciki

przykłady:

(1.1) To nie ornament, lecz tylko mały ornamencik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ornament m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ornament + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ornament

źródła: