oriundus

oriundus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pochodzący, wywodzący się, biorący swój początek od/z

odmiana:

(1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	oriundus	oriunda	oriundum	oriundī	oriundae	oriunda
dopełniacz	oriundī	oriundae	oriundī	oriundōrum	oriundārum	oriundōrum
celownik	oriundō	oriundae	oriundō	oriundīs
biernik	oriundum	oriundam	oriundum	oriundōs	oriundās	oriunda
ablatyw	oriundō	oriundā	oriundō	oriundīs
wołacz	oriunde	oriunda	oriundum	oriundī	oriundae	oriunda

przykłady:

(1.1) — Unde oriundi estis? — E Polonia oriundi sumus. → — Skąd pochodzicie? — Pochodzimy z Polski.

składnia:

(1.1) (ab / ex) + abl.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. orior

rzecz. oriens m

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla hiszp. oriundo

uwagi:

źródła: