Przejdź do zawartości

orientalistyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orientalistyka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌɔrʲjɛ̃ntaˈlʲistɨka], AS: [orʹi ̯ẽntalʹistyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.• akc. pob.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. nauka o kulturach Orientu; zob. też orientalistyka w Wikipedii
(1.2) pot. wydział na uniwersytecie zajmujący się orientalistyką (1.1)
odmiana:
(1.1-2) blm,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikorientalistykaorientalistyki
dopełniaczorientalistykiorientalistyk
celownikorientalistyceorientalistykom
biernikorientalistykęorientalistyki
narzędnikorientalistykąorientalistykami
miejscownikorientalistyceorientalistykach
wołaczorientalistykoorientalistyki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nauka
(1.2) wydział
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Orient m, orientalista m, orientalistka ż, orientalizm m
przym. orientalny, orientalistyczny
przysł. orientalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. orientalny < pol. Orient
uwagi:
zobacz też: anglistyka • arabistyka • białorutenistyka • hellenistyka • germanistyka • hispanistyka • iberystyka • indologia • italianistyka • japonistyka • koreanistyka • polonistyka • rusycystyka • romanistyka • sinologia • skandynawistyka • slawistyka
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=orientalistyka&oldid=7893987”