onomatopeja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

onomatopeja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔ̃nɔ̃matɔˈpɛja], AS[õnõmatopei ̯a], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. wyraz dźwiękonaśladowczy; zob. też onomatopeja w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Czy ten poeta często stosował onomatopeje w swojej poezji?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dźwiękonaśladownictwo, dźwiękonaśladowczość
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) słowo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. onomatopeizacja ż
przym. onomatopeiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dźwiękonaśladownictwo
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „onomatopeja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

onomatopeja (język chorwacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
IPA/onomatopěːja/
podział przy przenoszeniu wyrazu: o•no•ma•to•pe•ja
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. onomatopeja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.