ojczym

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ojczym (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɔjʧ̑ɨ̃m], AS[oi ̯čỹm], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. mąż matki, który nie jest ojcem biologicznym
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po śmierci ojca, moja matka ponownie wyszła za mąż. Mój ojczym jest dla mnie bardzo miły.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) pasierb, pasierbica
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ojciec m, ojcostwo n, ojczulek mos, ojcaszek mos, Ojciec mos
przym. ojczyźniany
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. oćczym < st.pol. otczym[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 5.