obrzezaniec

obrzezaniec (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: ob•rze•za•niec

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) obrzezany mężczyzna lub chłopiec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrzezaniec	obrzezańcy
dopełniacz	obrzezańca	obrzezańców
celownik	obrzezańcowi	obrzezańcom
biernik	obrzezańca	obrzezańców
narzędnik	obrzezańcem	obrzezańcami
miejscownik	obrzezańcu	obrzezańcach
wołacz	obrzezańcu / rzad. obrzezańcze	obrzezańcy
depr. M. i W. lm: (te) obrzezańce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzez mrz, rzeź ż, rzeźnia ż, rzeźnik mos, rzezaniec mos, rzezak mrz/mos, rzezacz mos, rzezactwo n, rzezanie n, obrzezek mrz, obrzezanie n, obrzezywanie n, porzezanie n, wyrzezanie n, zarzezanie n

czas. rzezać ndk., obrzezać dk., obrzezywać ndk., porzezać dk., wyrzezać dk., zarzezać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: