nomen proprium

nomen proprium (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) gram. nazwa własna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nomen proprium	nomina propria
dopełniacz	nomen proprium	nomina propria
celownik	nomen proprium	nomina propria
biernik	nomen proprium	nomina propria
narzędnik	nomen proprium	nomina propria
miejscownik	nomen proprium	nomina propria
wołacz	nomen proprium	nomina propria

przykłady:

(1.1) Już w czasach starożytnych nomen proprium było podstawą rozbudowanych refleksji językowo-filozoficznych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nazwa własna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. nomen proprium

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nazwa własna

źródła:

nomen proprium (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) gram. nazwa własna

odmiana:

(1.1) związek zgody: nom|en, ~inis (deklinacja III)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nōmen proprium	nōmina propria
dopełniacz	nōminis propriī	nōminum propriōrum
celownik	nōminī propriō	nōminibus propriīs
biernik	nōmen proprium	nōmina propria
ablatyw	nōmine propriō	nōminibus propriīs
wołacz	nōmen proprium	nōmina propria

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla pol. nomen proprium

uwagi:

źródła: