nekutimaĵo

nekutimaĵo (esperanto)

morfologia:

ne•kutim•aĵ•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) niezwykłość

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	nekutimaĵo	nekutimaĵoj
akuzativo	nekutimaĵon	nekutimaĵojn

przykłady:

(1.1) „Wagon Lit Konduktoro mem metas la pakaĵojn. Nekutimaĵo”. → „Konduktor Wagon Lit sam kładzie bagaże. Niezwykłość”.

(1.1) Lia edukiĝo lernigis al li imiti novaĵojn kaj nekutimaĵojn, kaj nun lia natura scivolemo, komuna al homoj kaj simioj, instigis al li malfermi la kestegon kaj esplori ĝian enhavon. → Jego wychowanie kazało mu naśladować nowości i niezwykłości, a teraz przyrodzona ciekawość, wspólna ludziom i małpom, nakazywała mu otworzyć skrzynię i zbadać jej zawartość.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nekutimaĵo de eventoj → niezwykłość zdarzeń

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: