murłata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

murłata (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bud. belka położona na koronie muru, na której oparta jest więźba dachowa[1]; zob. też murłata w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dolne części krokwi mocuje się do murłaty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) murłat, namurnica
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) belka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. mur + łata
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „murłata” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.