mocnenec

mocnenec (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mat. podstawa (potęgi)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mocnenec	mocnence
dopełniacz	mocnenca	mocnencov
celownik	mocnencu	mocnencom
biernik	mocnenec	mocnence
miejscownik	mocnenci	mocnencoch
narzędnik	mocnencom	mocnencami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) základ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. moc m, mocnosť ż, mocniteľ m, mocnina ż, mocnár m, mocnárstvo n

czas. mocnieť ndk., zmocnieť dk.

przym. mocný, mocnársky, mocninový, mocnučký, mocenský

przysł. mocne, mocensky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: mocniteľ • mocnenec • mocnina • umocňovanie

źródła: