miednicowy

miednicowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) anat. związany z miednicą

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	miednicowy		miednicowa	miednicowe	miednicowi	miednicowe
dopełniacz	miednicowego		miednicowej	miednicowego	miednicowych
celownik	miednicowemu		miednicowej	miednicowemu	miednicowym
biernik	miednicowego	miednicowy	miednicową	miednicowe	miednicowych	miednicowe
narzędnik	miednicowym		miednicową	miednicowym	miednicowymi
miejscownik	miednicowym		miednicowej	miednicowym	miednicowych
wołacz	miednicowy		miednicowa	miednicowe	miednicowi	miednicowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Kręgouste są zwierzętami pozbawionymi żeber, szkieletu pasa barkowego i miednicowego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) miedniczy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. miedniczy

rzecz. miednica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. miednica + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pelvic
• bułgarski: (1.1) тазов
• czeski: (1.1) pánevní
• francuski: (1.1) pelvien
• hiszpański: (1.1) pélvico, pelviano
• portugalski: (1.1) pélvico, pelviano
• włoski: (1.1) pelvico

źródła: