menton

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Mentonmentón

menton (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈmɛ̃ntɔ̃n], AS[mntõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. organiczny związek chemiczny występujący w mięcie; zob. też menton (chemia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. menthone < łac. menthamięta[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „menton” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

menton (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) anat. podbródek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. mentono
przym. mentona
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. menton
uwagi:
źródła:

menton (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA[mɑ̃.tɔ̃] ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. broda, podbródek[1]
odmiana:
(1.1) lp menton; lm mentons
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Bernard Hamel, Podręczny słownik francusko-polski i polsko-francuski z wymową fonetyczną. Część II polsko-francuska, Trzaska, Evert & Michalski, Paryż.