mentalizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mentalizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kategoria sztuki iluzji, umiejętność manipulowania myślami i zachowaniami ludzi; zob. też mentalizm w Wikipedii
(1.2) filoz. pogląd, według którego jednostkowy umysł i jego subiektywne stany stanowią jedyną rzeczywistość[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) mentalizm illokucyjny
synonimy:
antonimy:
(1.2) antymentalizm
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mentalista m, mentalista ż, mentalizacja ż, mentalność ż, mentalizowanie n, mentalistka ż
czas. mentalizować ndk.
przym. mentalny, mentalistyczny
przysł. mentalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) ang. mentalism, franc. mentalisme < n.łac. mentalisumysłowy[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Antoni Podsiad Słownik terminów i pojęć filozoficznych, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 2000, ISBN 8321113052
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.