markotnieć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

markotnieć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[marˈkɔtʲɲɛ̇ʨ̑], AS[markotʹńėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) stawać się smutnym, markotnym, milczącym, tracić humor
odmiana:
(1.1) koniugacja III
przykłady:
(1.1) (…) czasem markotniał, spuszczał powieki, i widać było, że odbiegał myślą od telegrafów (…)[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) smutnieć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. markotnie, markotno
przym. markotny, zmarkotniały
czas. zmarkotnieć
rzecz. markotnienie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. E. Orzeszkowa: Bracia