męt

męt (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pogard. osoba niemoralnie się prowadząca

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) materiał unoszące się w cieczy, zmniejszający jej przejrzystość

(2.2) psych. brak uporządkowania myśli, także nieskładność ciągu wypowiedzi

(2.3) pot. zaburzenie widzenia, pojawianie się ciemnych plam

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	męt	męty
dopełniacz	męta	mętów
celownik	mętowi	mętom
biernik	męta	męty
narzędnik	mętem	mętami
miejscownik	męcie	mętach
wołacz	męcie	męty

(2.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	męt	męty
dopełniacz	mętu	mętów
celownik	mętowi	mętom
biernik	męt	męty
narzędnik	mętem	mętami
miejscownik	męcie	mętach
wołacz	męcie	męty

przykłady:

(1.1) Pod budką stało kilku mętów i o czymś głośno deliberowało.

składnia:

kolokacje:

(1.1) męty społeczne

synonimy:

(1.1) zawiesina

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) osad

(2.2) chaos

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mącić ndk.

przym. mętnawy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mącić

uwagi:

(2.2) zwykle w lp

tłumaczenia:

źródła: