kuper

kuper (język polski)

kuper (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkupɛr], AS: [kuper]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) tylna część tułowia u ptaków

(1.2) przen. pot. tyłek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kuper	kupry
dopełniacz	kupra	kuprów
celownik	kuprowi	kuprom
biernik	kuper	kupry
narzędnik	kuprem	kuprami
miejscownik	kuprze	kuprach
wołacz	kuprze	kupry

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kaczy / łabędzi / kurzy kuper

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kuprówka ż

zdrobn. kuperek m

przym. kuprowy

związki frazeologiczne:

bić jak w kaczy kuper • strzelać jak w kaczy kuper • walić jak w kaczy kuper

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tyłek

• czeski: (1.1) biskup m
• słowacki: (1.1) trtáč m, pot. biskup m

źródła: