kumpelski

kumpelski (język polski)

wymowa:

IPA: [kũmˈpɛlsʲci], AS: [kũmpelsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) pot. dotyczący kumpla i kontaktów z kumplami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kumpelski		kumpelska	kumpelskie	kumpelscy	kumpelskie
dopełniacz	kumpelskiego		kumpelskiej	kumpelskiego	kumpelskich
celownik	kumpelskiemu		kumpelskiej	kumpelskiemu	kumpelskim
biernik	kumpelskiego	kumpelski	kumpelską	kumpelskie	kumpelskich	kumpelskie
narzędnik	kumpelskim		kumpelską	kumpelskim	kumpelskimi
miejscownik	kumpelskim		kumpelskiej	kumpelskim	kumpelskich
wołacz	kumpelski		kumpelska	kumpelskie	kumpelscy	kumpelskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) układ kumpelski

synonimy:

(1.1) kumplowski, koleżeński, przyjacielski, partnerski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kumpel m, kumpela ż, kumpelka ż, kumplostwo n, kumplowanie n, skumplowanie n, zakumplowanie n

czas. kumplować się ndk., skumplować się dk., zakumplować się dk.

przym. kumplowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kumpel + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: