krętkobójczy
krętkobójczy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) chem. zwalczający krętki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik krętkobójczy krętkobójcza krętkobójcze krętkobójczy krętkobójcze dopełniacz krętkobójczego krętkobójczej krętkobójczego krętkobójczych celownik krętkobójczemu krętkobójczej krętkobójczemu krętkobójczym biernik krętkobójczego krętkobójczy krętkobójczą krętkobójcze krętkobójczych krętkobójcze narzędnik krętkobójczym krętkobójczą krętkobójczym krętkobójczymi miejscownik krętkobójczym krętkobójczej krętkobójczym krętkobójczych wołacz krętkobójczy krętkobójcza krętkobójcze krętkobójczy krętkobójcze nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Na podstawie doświadczeń na zwierzętach utrzymują autorzy nowocześni, że jod nawet w bardzo dużych dawkach nie wywiera działania krętkobójczego[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bakteriobójczy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) spirocheticidal, bryt. spirochaeticidal
- hiszpański: (1.1) espiroqueticida
- źródła:
- ↑ Marian Grzybowski, Leczenie kiły, Polskie Wydawnictwo Lekarskie „Ars Medici”, Warszawa 1936.