korepetytor

korepetytor (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna dający korepetycje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	korepetytor	korepetytorzy
dopełniacz	korepetytora	korepetytorów
celownik	korepetytorowi	korepetytorom
biernik	korepetytora	korepetytorów
narzędnik	korepetytorem	korepetytorami
miejscownik	korepetytorze	korepetytorach
wołacz	korepetytorze	korepetytorzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tutor

antonimy:

(1.1) korepetytant

hiperonimy:

(1.1) nauczyciel

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. korepetycja ż, korepetycyjka ż, korepetytant m, korepetytorstwo n, korepetytowanie n

forma żeńska korepetytorka

czas. korepetytować ndk.

przym. korepetycyjny, korepetytorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Korrepetitor

uwagi:

tłumaczenia:

• czeczeński: (1.1) шардархо

źródła: