kontynuować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kontynuować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃ntɨ̃nuˈwɔvaʨ̑], AS[kõntỹnuovać], zjawiska fonetyczne: nazal.epenteza ł akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) dalej wykonywać określoną czynność; rozwijać coś
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
(1.1) kontynuować + rzecz. odczas.[1]
kolokacje:
(1.1) kontynuować działalność / obrady / wypowiedź
synonimy:
(1.1) ciągnąć; iść za ciosem
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontynuacja ż, kontynuator m, kontynuatorka ż, kontynuant m, kontynuowanie n
przym. kontynuacyjny, kontynuatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac.
uwagi:
Niepoprawne są zwroty dalej kontynuować, kontynuować w dalszym ciągu[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
  2. Walery Pisarek, Słowa między ludźmi, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa 1985, s. 166.