kontynuator

kontynuator (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba kontynuująca rozpoczętą przez kogoś pracę, wykonawca rozpoczętego dzieła, następca rozwijający lub naśladujący idee, pracę poprzednika

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontynuator	kontynuatorzy
dopełniacz	kontynuatora	kontynuatorów
celownik	kontynuatorowi	kontynuatorom
biernik	kontynuatora	kontynuatorów
narzędnik	kontynuatorem	kontynuatorami
miejscownik	kontynuatorze	kontynuatorach
wołacz	kontynuatorze	kontynuatorzy

przykłady:

składnia:

(1.1) kontynuator + D.

kolokacje:

(1.1) kontynuator polityki / stylu / tradycji

synonimy:

antonimy:

(1.1) inicjator

hiperonimy:

(1.1) następca

hiponimy:

(1.1) imiennik, naśladowca, pogrobowiec, spadkobierca, uczeń

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontynuacja ż, kontynuant m, kontynuowanie n

forma żeńska kontynuatorka ż

czas. kontynuować ndk.

przym. kontynuacyjny, kontynuatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) продовжувач m

źródła: