konsonantyzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

konsonantyzm (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. ogół konsonantów danego języka
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) konsonant, spółgłoska
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konsonant mrz, konsonantyzacja ż, konsonantyzowanie n
czas. konsonantyzować ndk., konsonantyzować się ndk., skonsonantyzować dk.
przym. konsonantyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.