konsonantyczny

konsonantyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃w̃sɔ̃nãnˈtɨʧ̑nɨ], AS: [kõũ̯sõnãntyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) jęz. związany z konsonantem, dotyczący konsonantu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	konsonantyczny		konsonantyczna	konsonantyczne	konsonantyczni	konsonantyczne
dopełniacz	konsonantycznego		konsonantycznej	konsonantycznego	konsonantycznych
celownik	konsonantycznemu		konsonantycznej	konsonantycznemu	konsonantycznym
biernik	konsonantycznego	konsonantyczny	konsonantyczną	konsonantyczne	konsonantycznych	konsonantyczne
narzędnik	konsonantycznym		konsonantyczną	konsonantycznym	konsonantycznymi
miejscownik	konsonantycznym		konsonantycznej	konsonantycznym	konsonantycznych
wołacz	konsonantyczny		konsonantyczna	konsonantyczne	konsonantyczni	konsonantyczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) spółgłoskowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konsonantyzm mrz, konsonant mrz, konsonantyzacja ż

czas. konsonantyzować, skonsonantyzować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: spółgłoskowy

źródła: