konfiskata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

konfiskata (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. zajęcie części lub całego majątku osoby prywatnej na rzecz państwa
(1.2) praw. kara polegająca na utracie na rzecz skarbu państwa mienia należącego do przestępcy
(1.3) adm. wycofanie druków z obiegu przez odpowiednie organy państwowe
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1) konfiskacja
(1.1) wywłaszczenie
(1.2) przepadek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konfiskacja ż, skonfiskowanie n, konfiskowanie n
czas. konfiskować, skonfiskować
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. confiscatum
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: