wywłaszczenie

wywłaszczenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨvwaʃˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [vyvu̯aščẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sprawienie, że coś przestaje być czyjąś własnością

(1.2) praw. pozbawienie kogoś prawa własności na mocy ustawy, przeważnie za odszkodowaniem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) ekspropriacja, konfiskata

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wywłaszczyciel m, wywłaszczanie n

czas. wywłaszczyć ndk., wywłaszczać ndk.

przym. wywłaszczeniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od wywłaszczyć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) expropriation; (1.2) expropriation, eminent domain, compulsory purchase
• baskijski: (1.2) desjabetze
• czeski: (1.2) vyvlastnění n
• francuski: (1.2) expropriation ż
• hiszpański: (1.2) expropiación ż

źródła: