konfiskować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

konfiskować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃nfʲiˈskɔvaʨ̑], AS[kõnfʹiskovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) dokonywać konfiskaty
(1.2) zabierać
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Szczególnie ciężko żyło się dziennikarzom w Prusach, gdyż gazety często były konfiskowane, a żurnaliści trafiali za kratki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konfiskata ż, konfiskacja ż, konfiskowanie n, skonfiskowanie n
czas. skonfiskować dk.
przym. konfiskacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba, Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.