kolon

kolon (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔlɔ̃n], AS: [kolõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w starożytnym Rzymie, w okresie klasycznym: dzierżawca działki u wielkiego właściciela ziemskiego

(1.2) hist. w starożytnym Rzymie, w okresie późnego cesarstwa: chłop przypisany do ziemi

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolon	kolonowie / koloni
dopełniacz	kolona	kolonów
celownik	kolonowi	kolonom
biernik	kolona	kolonów
narzędnik	kolonem	kolonami
miejscownik	kolonie	kolonach
wołacz	kolonie	kolonowie / koloni
depr. M. i W. lm: (te) kolony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolonat m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. colonus → wieśniak, rolnik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

kolon (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. okrężnica

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kolon (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) słup, kolumna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kolono, kolonaro, kolonejo, surkolonaĵo

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. colonne

uwagi:

źródła:

kolon (język szwedzki)

kolon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dwukropek

odmiana:

(1.1) ett kolon, kolonet, kolon, kolonen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: