końcowość

końcowość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest końcowe; cecha tych, którzy są końcowi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	końcowość	końcowości
dopełniacz	końcowości	końcowości
celownik	końcowości	końcowościom
biernik	końcowość	końcowości
narzędnik	końcowością	końcowościami
miejscownik	końcowości	końcowościach
wołacz	końcowości	końcowości

przykłady:

składnia:

(1.1) końcowość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. końcowy

przysł. końcowo

rzecz. końcówka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. końcowy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: