jedynkowicz

jedynkowicz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdɨ̃ŋˈkɔvʲit͡ʃ], AS: [i ̯edỹŋkovʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. uczeń, który często dostaje jedynki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jedynkowicz	jedynkowicze
dopełniacz	jedynkowicza	jedynkowiczów
celownik	jedynkowiczowi	jedynkowiczom
biernik	jedynkowicza	jedynkowiczów
narzędnik	jedynkowiczem	jedynkowiczami
miejscownik	jedynkowiczu	jedynkowiczach
wołacz	jedynkowiczu	jedynkowicze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwójkowicz, dwójarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jedynka, jeden

licz. jeden

zaim. jeden

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: