jednolitość
jednolitość (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jednolitość jednolitości dopełniacz jednolitości jednolitości celownik jednolitości jednolitościom biernik jednolitość jednolitości narzędnik jednolitością jednolitościami miejscownik jednolitości jednolitościach wołacz jednolitości jednolitości
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) jednolitość + D.
- synonimy:
- (1.1) spójność, zborność, zwartość, koherentność
- antonimy:
- (1.1) niejednolitość
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jednolity, jednolicie
- przysł. jednolicie, niejednolicie
- rzecz. ujednolicenie n, niejednolitość ż
- czas. ujednolicić
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) uniformité ż
- hiszpański: (1.1) uniformidad ż
- niemiecki: (1.1) Einheitlichkeit ż
- źródła:
- ↑
Hasło „jednolitość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
