jednokrotny

jednokrotny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔˈkrɔtnɨ], AS: [i ̯ednokrotny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) występujący tylko jeden raz, nie powtarzający się po raz drugi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jednokrotny		jednokrotna	jednokrotne	jednokrotni	jednokrotne
dopełniacz	jednokrotnego		jednokrotnej	jednokrotnego	jednokrotnych
celownik	jednokrotnemu		jednokrotnej	jednokrotnemu	jednokrotnym
biernik	jednokrotnego	jednokrotny	jednokrotną	jednokrotne	jednokrotnych	jednokrotne
narzędnik	jednokrotnym		jednokrotną	jednokrotnym	jednokrotnymi
miejscownik	jednokrotnym		jednokrotnej	jednokrotnym	jednokrotnych
wołacz	jednokrotny		jednokrotna	jednokrotne	jednokrotni	jednokrotne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Jednorazówki są przedmiotami jednokrotnego użytku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jednorazowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jednokrotność ż

licz. jednokrotnie

przysł. jednokrotnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) аднакратны
• bułgarski: (1.1) еднократен
• esperanto: (1.1) unuobla

źródła: