jaśmin

jaśmin (język polski)

jaśmin (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈjäɕmʲĩn], AS: [i ̯äśmʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Jasminum L., rodzaj roślin z rodziny oliwkowatych (Oleaceae); zob. też jaśmin w Wikipedii

(1.2) pnącze lub krzew z rodzaju jaśmin (1.1)

(1.3) kwiat jaśminu (1.2)

(1.4) rzad. perfum o zapachu kwiatów jaśminu (1.2)

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jaśmin	jaśminy
dopełniacz	jaśminu	jaśminów
celownik	jaśminowi	jaśminom
biernik	jaśmin	jaśminy
narzędnik	jaśminem	jaśminami
miejscownik	jaśminie	jaśminach
wołacz	jaśminie	jaśminy

przykłady:

(1.2) Intensywny zapach jaśminu napełniał pokój.

(1.3) W wazonie stały wonne jaśminy.

(1.4) Łoże skropiła jaśminem i zaciągnęła kotary.

składnia:

kolokacje:

(1.1) jaśmin nagokwiatowy • jaśmin lekarski • jaśmin azorski • jaśmin wielkolistny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) roślina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jaśminowiec mrz, jaśminówka ż, Jaśmina ż, Jaśminka ż

przym. jaśminowy, jaśminowaty, jaśminowcowy

przysł. jaśminowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. iasminum < arab. ياسمين (yāsamīn) < pers. یاسمین (yâsamin)

uwagi:

por. jaśminowiec

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jasmine; (1.4) jasmine
• arabski: (1.1) ياسمين m
• azerski: (1.1) jasmin
• baskijski: (1.1) jasmin
• białoruski: (1.1) язмін m; (1.2) язмін m
• birmański: (1.1) စံပယ်
• bośniacki: (1.1) jasmin
• bułgarski: (1.1) жасмин m
• chiński standardowy: (1.1) 茉莉 (mòlì)
• duński: (1.1) jasmin w
• fiński: (1.1) jasmiini
• francuski: (1.1) jasmin m
• hiszpański: (1.1) jazmín m
• japoński: (1.1) ジャスミン (jasumin)
• kataloński: (1.1) gessamí m
• łaciński: (1.1) jasminum
• neapolitański: (1.1) giesummino m
• nowogrecki: (1.1) γιασεμί n
• portugalski: (1.1) jasmim m
• szwedzki: (1.1) jasmin w
• turecki: (1.1) yasemin
• włoski: (1.1) gelsomino m; (1.2) gelsomino m; (1.3) gelsomino m

źródła: