inchoativum
inchoativum (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- ‹inchoatiwum›
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gram. zob. inchoatiwum
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inchoativum inchoativa dopełniacz inchoativum inchoativów celownik inchoativum inchoativom biernik inchoativum inchoativa narzędnik inchoativum inchoativami miejscownik inchoativum inchoativach wołacz inchoativum inchoativa
- przykłady:
- (1.1) Z postaci zauważył inchoativa np. siwieję, chudnę oraz frequentativa np. siadam[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. inchoatiwum
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: inchoatiwum
- źródła:
- ↑ Władysław Pniewski, Język polski w dawnych szkołach gdańskich, wyd. Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki, Gdańsk 1938.