harpagon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

harpagon (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. wielki skąpiec[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) centuś, chciwiec, chytrus, dusigrosz, kutwa, liczykrupa, skąpiradło, sknera, żyd, żyła[2]; ściskajbrzuszek
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) materialista
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska harpagonka ż
przym. harpagoński
związki frazeologiczne:
etymologia:
od imienia tytułowego bohatera XVII-wiecznej komedii Skąpiec Moliera[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „harpagon” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „harpagon” w: Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 116.

harpagon (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) harpagon, skąpiec, dusigrosz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „harpagon” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.