chytrus

chytrus (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈxɨtrus], AS: [χytrus]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ktoś przebiegły, podstępny

(1.2) pot. ktoś chciwy i skąpy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chytrus	chytrusy
dopełniacz	chytrusa	chytrusów
celownik	chytrusowi	chytrusom
biernik	chytrusa	chytrusów
narzędnik	chytrusem	chytrusami
miejscownik	chytrusie	chytrusach
wołacz	chytrusie	chytrusy

przykłady:

(1.1) A kto wie, co ten chytrus tam wykombinował.

(1.2) Nie bądź chytrus, pożycz ołówek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cwaniak, spryciarz, wyga, szczwany lis

(1.2) pot. centuś, dusigrosz, kutwa, liczykrupa, skąpiec, skąpiradło, sknera, żyła, chciwiec; reg. śl. dziurdziuch; przest. żyd, harpagon

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chytrość ż, chytrzec m, chytrzenie n

forma żeńska chytruska ż

zdrobn. chytrusek m

czas. chytrzeć ndk., chytrzyć ndk.

przym. chytreńki, chytry

przysł. chytrze

związki frazeologiczne:

etymologia:

od pol. chytry

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sly one, cunning so-and-so; (1.2) greedy so-and-so, stinge, miser
• jidysz: (1.1) צלם־קאָפּ m (cejlem-kop), ממזר m (mamzer); (1.2) חזיר m (chazer)
• niemiecki: (1.1) Pfiffikus m, Schlawiner m, Schlitzohr n; (1.2) Knauser m, Geizhals m

źródła: