gorzki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gorzki (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɡɔʃʲci], AS[gošʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego smak zawiera gorycz; przeciwny słodkiemu
(1.2) przen. taki, który jest smutny, bolesny, nieprzyjemny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Po dziesięciu minutach Bormann kazał otworzyć drzwi, w pokoju pachniało gorzkimi migdałami, czyli cyjankiem[1].
(1.2) Newerly zręcznie ominął w niej wszystko, co było gorzką prawdą[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) gorzki smak kawy
synonimy:
antonimy:
(1.1) słodki
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. gorzkawy
rzecz. gorzkość ż, zgorzknienie n
przysł. gorzko, gorzkawo
wykrz. gorzko
tem. słow. gorzko-
związki frazeologiczne:
gorzkie żaleprzełknąć gorzką pigułkęgorzka prawda
etymologia:
prasł. *gorьkъ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Rudnicki, Mój Wehrmacht, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Ryszard Matuszewski, Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.