fenol

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fenol (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈfɛ̃nɔl], AS[fnol], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, C6H5OH; zob. też fenol w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Fenol był jednym z najwcześniej stosowanych środków przeciwbakteryjnych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hydroksybenzen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fenolowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. (phaínō) → objawiam, ukazuję + łac. oleumolej[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 220.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fenol” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

fenol (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biochem. fenol[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fenol (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[fe.ˈnol]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biochem. fenol
odmiana:
(1.1) lm fenoles
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hidroxibenceno
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. φαίνειν (phaínein) + hiszp. -ol
uwagi:
źródła:

fenol (język kataloński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biochem. fenol[1]
odmiana:
(1.1) lp fenol; lm fenols
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „fenol” w: Lèxic de bioquímica (català-castellà-anglès), Gabinet de Terminologia de la Universitat de les Illes Balears., 2000.

fenol (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) biochem. fenol[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fenolový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „fenol” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 178.

fenol (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) biochem. fenol
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na „Edytuj”, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła: