enfadar

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

enfadar (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[ẽɱ.fa.ˈðaɾ]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zezłościć, rozgniewać, rozzłościć
odmiana:
(1.1) koniugacja I: czasownik regularny
przykłady:
(1.1) Con tus palabras has enfadado a tu padre.Swymi słowami rozzłościłeś/aś (twojego) ojca.
składnia:
(1.1) dopełnienie osobowe może być zarówno bliższe (los enfadó), jak i dalsze (les enfadó)[1]
kolokacje:
synonimy:
(1.1) enojar, enfurecer, encolerizar
antonimy:
(1.1) ablandar, aplacar
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. enfadarse
przym. enfadadizo, enfadoso, enfadado
przysł. enfadosamente
rzecz. enfado m, enfadamiento m
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. enfado + -ar
uwagi:
źródła:

enfadar (język kataloński)[edytuj]

wymowa:
or. IPA[əɱ.fəˈða]
n-occ. IPA[eɱ.faˈða]
val. IPA[eɱ.faˈðaɾ]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) denerwować
(1.2) irytować
odmiana:
(1.1-2) koniugacja parlar
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

enfadar (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) nudzić, zanudzać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: