ekshortacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ekshortacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. figura retoryczna, polegająca na skłanianiu słuchaczy przy użyciu groźby, przestrogi, zachęty lub przyrzeczenia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Piłsudski używał w swych przemowach licznych ekshortacji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. exhortatiopobudzenie, napomnienie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: