dyskrecja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dyskrecja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdolność zachowywania tajemnic
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na wstępie mojego listu proszę o dyskrecję, bo sprawa jest osobistej natury.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyskretność ż
przym. dyskretny
przysł. dyskretnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc.[1] < łac. discretio → rozeznanie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 25.