dwuczęściowy

dwuczęściowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdvuʧ̑ɛ̃w̃ɕˈʨ̑ɔvɨ], AS: [dvučẽũ̯śćovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) składający się z dwóch części, podzielony na dwie części

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwuczęściowy		dwuczęściowa	dwuczęściowe	dwuczęściowi	dwuczęściowe
dopełniacz	dwuczęściowego		dwuczęściowej	dwuczęściowego	dwuczęściowych
celownik	dwuczęściowemu		dwuczęściowej	dwuczęściowemu	dwuczęściowym
biernik	dwuczęściowego	dwuczęściowy	dwuczęściową	dwuczęściowe	dwuczęściowych	dwuczęściowe
narzędnik	dwuczęściowym		dwuczęściową	dwuczęściowym	dwuczęściowymi
miejscownik	dwuczęściowym		dwuczęściowej	dwuczęściowym	dwuczęściowych
wołacz	dwuczęściowy		dwuczęściowa	dwuczęściowe	dwuczęściowi	dwuczęściowe

przykłady:

(1.1) Męski strój biznesowy to garnitur dwuczęściowy, ale także sportowa marynarka ze spodniami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dwa + częściowy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) two-piece, two-part
• duński: (1.1) todelt
• interlingua: (1.1) bipartite
• niemiecki: (1.1) zweiteilig
• norweski (bokmål): (1.1) todelt

źródła: