deptak

deptak (język polski)

deptak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈdɛptak], AS: [deptak] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ulica, aleja lub plac tylko dla pieszych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	deptak	deptaki
dopełniacz	deptaka / deptaku	deptaków
celownik	deptakowi	deptakom
biernik	deptak	deptaki
narzędnik	deptakiem	deptakami
miejscownik	deptaku	deptakach
wołacz	deptaku	deptaki

przykłady:

(1.1) Jeżdżenie na rowerze po deptaku jest surowo zabronione.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strefa piesza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. deptacz mos, deptanka ż, deptanie n

zdrobn. deptaczek m

czas. deptać ndk., udeptywać ndk.

przym. deptakowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) car-free zone
• duński: (1.1) gågade w
• esperanto: (1.1) piedira zono
• francuski: (1.1) rue piétonne
• kaszubski: (1.1) deptôk m
• niemiecki: (1.1) Fußgängerzone ż
• rosyjski: (1.1) пешеходная зона ż
• włoski: (1.1) isola pedonale

źródła: