daemoniacus

daemoniacus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) p.łac. demoniczny, diabelski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) p.łac. opętaniec (opętany przez diabła)

odmiana:

(1.1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	daemoniacus	daemoniaca	daemoniacum	daemoniacī	daemoniacae	daemoniaca
dopełniacz	daemoniacī	daemoniacae	daemoniacī	daemoniacōrum	daemoniacārum	daemoniacōrum
celownik	daemoniacō	daemoniacae	daemoniacō	daemoniacīs
biernik	daemoniacum	daemoniacam	daemoniacum	daemoniacōs	daemoniacās	daemoniaca
ablatyw	daemoniacō	daemoniacā	daemoniacō	daemoniacīs
wołacz	daemoniace	daemoniaca	daemoniacum	daemoniacī	daemoniacae	daemoniaca

(2.1) (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	daemoniacus	daemoniacī
dopełniacz	daemoniacī	daemoniacōrum
celownik	daemoniacō	daemoniacīs
biernik	daemoniacum	daemoniacōs
ablatyw	daemoniacō	daemoniacīs
wołacz	daemoniace	daemoniacī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) diabolicus; p.łac. daemonicus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δαιμονιακός (daimoniakós)

źródłosłów dla hiszp. demoníaco, katal. demoníac, st.franc. demoniaque (franc. démoniaque), wł. demoniaco

uwagi:

źródła: